In het Kort
- Titel: Ernest Shand: Guitar Music
- Musicus: Alberto La Rocca, 10-snarige gitaar.
- Identificatie: Brilliant Classics 96435.
- Opname: 2013, 2021, Thiene, Italie.
- Uitgavejaar: 2021.
Il Pensieroso van Ernest Shand
Recensie
Als het om bladmuziek gaat, ben ik voor de DOS Amigos Homepage altijd op zoek naar muziek van minder bekende componisten. Collecties zoals die van Carl Oscar Boije af Gennäs zijn hiervoor een rijke bron. Zo kwam ik muziek tegen van Madame Sydney Pratten, ook bekend als Catharina Josepha Pelzer (1821 – 1895).
Madame Sydney Pratten bleek een getalenteerde leerling te hebben in Ernest Shand (1868 – 1924).
Ernest Shand begon als auto-didact nadat hij in de muziekwinkel van zijn vader een partij van Dioniso Aguado onder ogen kreeg. Hij liet de viool liggen, kocht een gitaar en begon daarnaast te componeren. Daarbij had zijn studie bij Sydney Pratten het grote voordeel dat hij gebruik kon maken van haar eigen muziekuitgeverij. Op die wijze werd hij binnen de kleine gitaarwereld in Engeland bekend als uitvoerend musicus en componist.
Dat was echter niet voldoende om van te leven, de gitaarmarkt was te klein. Zodoende verdiende hij zijn brood als acteur in kleine variététheaters waarbij hij de wereld afreisde. Hij nam de gitaar mee, wat soms goed van pas kwam. Helaas niet altijd, want op een kwade dag werd hij bij een optreden aangevallen en verwond door een Rus omdat hij een arrangement speelde van een “fout” Russisch volkslied. Dat bezorgde hem letterlijk en figuurlijk plankenkoorts.
Zijn repertoire omvat salonstukken, kamermuziek en liederen, niet alleen voor gitaar. Zijn loopbaan als acteur drukt een duidelijk stempel op zijn composities waarin hij duidelijk weet hoe hij zijn publiek moet vermaken en zeker niet vervelen. Sommige stukken lijken haast wel filmmuziek, zo beeldend. Andere stukken volgen weer de voorbeelden van andere componisten uit die tijd, bijvoorbeeld van Tarrega.
Ik had zelf nog nooit van Ernest Shand gehoord. Toen Brilliant Classics een album van zijn muziek -3 CDs in de doos- uitbracht, werd ik nieuwsgierig en schafte het aan. De kennismaking met Shand’s muziek was zeer prettig. Technisch heel eenvoudig is zij niet, zo merkte ik toen ik wat van zijn bladmuziek op Internet inspecteerde.
De Italiaanse gitarist Alberto La Rocca speelt Shand’s composities op een tien-snarige gitaar, ook al zijn de stukken geschreven voor een klassieke zes-snarige. Dat heeft als voordeel dat de baslijnen wat verder doorgetrokken kunnen worden op punten waar je octavering vermoedt in het origineel.
De titels van de stukken geven vaak een romantische inslag aan. Prettige ontspannende luistermuziek, soms heel verhalend en bij tijd en wijle humoristisch. Ik had er geen enkele moeite mee om de 3 CDs allemaal achter elkaar te draaien.
Een paar voorbeelden van de eerste CD. Tsigane geeft een mooie impressie van zigeunermuziek waarbij je de viool hoort spelen. Il Pensieroso heeft een zonnige mediterrane sfeer. In The Gnomes dansen een stel kaboutertjes langs. Funeral March klinkt zoals we van een Marche Funèbre verwachten en in Gavotte Rococo hoor ik Tarrega terug. AL met al een prettige en afwisselende mix van stemmingen en sferen.
Alberto La Rocca speelt goed afgewerkt en pakt de sfeer van de stukken mooi op. Hij weet regelmatig het romantisch zwijmelen van een compositie knap te omzeilen door accenten op de goede plek.
De opnamekwaliteit is goed, de tien-snarige gitaar geeft door de diepere bassen extra warmte aan het geluid en de nagalm is zo ingesteld dat die ook de snellere passages niet hindert. Resultaat is een gebalanceerd geluid dat de stukken recht doet.
Ik vind deze opname een leuke verrassing waarmee Briljant Classics wat mij betreft scoort, en ook nog voor een redelijke prijs. Ik raad zodoende deze CD aan als aangenaam voorbeeld van romantische negentiende-eeuwse salonmuziek.