Les Adieux is programmatisch een stuk dat een afscheid verklankt. Ik hoor in de muziek het besluit om te gaan en de tegenwerpingen van degene die achterblijft. Nog even delen ze dierbare herinneringen en dan nadert de postkoets, die de gelieven of vrienden/vriendinnen of vul maar in, definitief uit elkaar zal voeren. In het snellere laatste deel, in mijn ogen een soort recitatief, een terugblik van de achterblijver, gloort evenwel de hoop op terugkeer.