Deze opmerkelijke Fantasia, ondertiteld que contrahaze la Harpa en la Manera de Ludovico, is een compositie van Alonso de Mudarra.
In Mudarra’s tijd was de Fantasia een vrije muziekvorm waarin de componist de grenzen van het mogelijke kon aftasten. Deze Fantasia werd geïnspireerd door het harpspel van Ludovico, een muzikale grootheid uit die tijd, die in staat was tot verbazingwekkende effecten op de harp. Vooral apart is het tweede deel, waarin een dermate moderne klank ontstaat door de dissonanten, dat je zou denken dat je een stuk van bijvoorbeeld Brouwer hoorde.
Het stuk is niet bijzonder gemakkelijk te spelen, maar het is de moeite waard om eens lekker in de klank en de structuur van dit stuk te duiken. Voor dit stuk moet je de G-snaar om-stemmen naar de Fis. Als je een capo gebruikt op de tweede fret, benader je het geluid van de oorspronkelijke vihuela.