Biografie
Na de bloeitijd van de klassieke gitaar in het begin van de negentiende eeuw leek het stil te worden rond dit instrument. Uit de Memoires van Makaroff (zie ook de Gitariteiten op deze site) kunnen we lezen dat er desondanks vele gitaarenthousiastelingen waren, ook in het Victoriaanse Engeland.
In die tijd leefde Catharina Josepha Pelzer (1824 – 1895), de dochter van de Duitse gitarist annex gitaarleraar Ferdinand Pelzer. Zij volgde in zijn voetsporen en was al op jonge leeftijd een populair concertgitariste, ze speelde onder meer samen met Giulio Regondi. Toen zij met de fluitist Robert Sidney Pratten trouwde richtte ze zich op de gitaarinstructie van de Victoriaanse upper-class.
De mores van de negentiende -eeuwse Victorianen zijn vrij duidelijk uit de naam die ze na haar huwelijk droeg, Madame Sidney Pratten. Blijkbaar verloor ze naast haar meisjesnaam zelfs iets van haar identiteit, alhoewel ze een aantal composities wel tekende met Catherina Josepha Pratten. Na de dood van haar echtgenoot Robert in 1868, behield ze de naam Sidney Pratten tot zijn nagedachtenis en nam niet opnieuw haar meisjesnaam aan.
Het zou nog geruime tijd duren voordat de Sufragettes met hun jacht op stemrecht voor vrouwen hiertegen in opstand zouden komen en het establishment schokken. Madame Sidney Pratten heeft wel een bijzondere positie in die tijd, zij is een van de weinige vrouwelijke gitaristen die furore maakten.
Geheel in de trant van haar vader schreef ze een gitaarmethode Guitar Tutor genaamd. Helaas bleek deze uitgebreide methode voor de verwende lords en ladies ietwat te lastig, ze stelde vast dat zelfs de eenvoudige werken van Sor, Giuliani en Legnani al veel te moeilijk waren voor haar publiek.
Daarom schreef ze later een duidelijk versimpelde methode, Learning the Guitar, Simplified by Mme Sidney Pratten. Hierin vulde ze de saaie etudes aan met zoete stukjes en voegde talloze illustraties -zelfs in kleur- van de toets toe omdat de leerlingen blijkbaar te lui waren om noten te leren lezen. Deze methode werd echter razend populair, getuige het feit dat het boek tienmaal herdrukt werd.
Naast optreden deed Madame Sidney Pratten ook het nodige aan compositie. Ze schrijft in een uiterst romantische stijl, met wendingen die soms als mierzoet overkomen. Toch is het leuk om aan deze bijna vergeten muziek wat aandacht te schenken, vandaar deze transcriptie. De Boije Collectie biedt daartoe het nodige bronmateriaal.