In het Kort
- Titel: Maestro Series: Jakob Bangsø
- Musicus: Jakob Bangsø, gitaar.
- Identificatie: Samsong Productions SAMCD035.
- Opname: 2015.
- Uitgavejaar: 2016.
Valseana van Sergio Assad
Recensie
De Deense gitarist Jakob Bangsø (*1988) was een paar jaar te gast op de concoursen van het Twents Gitaarfestival en Gitaar Festival Nordhorn (in 2012 en 2014). In 2014 won hij het concours in Nordhorn en deze plaatopname was onderdeel van de hoofdprijs.
Bangsø brengt op deze CD een relatief hedendaags programma, Tres Piezas Espanolas van Joaquin Rodrigo (1901 – 1999), Aquarelle van Sergio Assad (*1952), Sonata Op. 47 van Alberto Ginastera (1916 – 1983) en Toccata van Annette Kruisbrink (*1958).
Bangsø brengt de bekende Tres Piezas, een behoorlijke technische prestatie, netjes voor het voetlicht. De afwerking is prima, de dynamiek had nog iets meer kunnen hebben. Deze stukken staan bij vele gitaristen op het programma, waardoor vergelijking haast automatisch op de loer ligt.
Aquarelle van Assad krijgt naar mijn idee van Bangsø iets meer inhoud dan de Tres Piezas. De swing in Divertimento breekt aangenaam door en de tempi krijgen een soepele benadering. Valseana komt als rustpunt relaxt en rustgevend over de bühne. Preludio e toccatina heeft sterke momenten, maar vervaagt soms iets door de akoestiek van de opname.
Sonata Op. 47 van Ginastera is een veelgehoord stuk op de concoursen die ik heb meegemaakt sinds 2006. Het was wennen in het begin, maar gaandeweg kreeg ik steeds meer details mee en ook een mening over hoe ik het stuk graag hoor.
In dit stuk hoorde ik het contrast tussen zo’n stuk live horen en een opname beluisteren. De opname blijft iets achter bij de live-beleving. Wat niet wegneemt dat Bangsø een goede prestatie wegzet, maar zijn liveoptreden met dit stuk bij de finale van het Nordhorn concours in 2014 overtreft deze opname.
Toccata van Annette Kruisbrink, als ik me niet vergis de prijscompositie voor Jacob Bangsø’s eerste plaats op Nordhorn, borduurt duidelijk voort op de Sonata van Ginastera. Ik weet dat bij deze gelegenheid Annette Kruisbrink “op de man” componeert, wat aangeeft dat de Sonata in die desbetreffende concoursfinale inderdaad het winnende stuk werd.
Al met al hoor ik op deze opname een gitarist die foutloos en prima afgewerkt speelt en vooral in Aquarelle de boodschap goed overbrengt.
Ik was verrast op de hoes te lezen dat de opnamen niet in de studio in Nordhorn zijn gemaakt, maar in de kerk van Dråby even ten noorden van Ebeltoft in Jutland. Inderdaad, een klassieke Deense plattelandskerk met een mooi interieur. Met als nadeel een zekere afstandelijkheid in de opname, alles lijkt wat verder weg. Dat bleek voor de intimiteit van deze opname toch een nadeel.