Maestro series: Pavel Kuhkta

In het Kort

  • Titel: Pavel Kuhkta, First Prize Winner Guitar Festival Nordhorn Competition 2011.
  • Musicus: Pavel Kuhkta, gitaar.
  • Identifikatie: Samsong Productions 8 713722  300144.
  • Opname: December 2011, Kulturhaus NIHZ, Nordhorn, Duitsland en Ivory Tower Studios, Bornerbroek, Holland.
  • Uitgavejaar: 2012.

Felecidade van Roland Dyens

Recensie

Mijn eerste kennismaking met muziek van Russische gitaristen was in de tachtiger jaren. In die tijd bestond er slechts een enkele Sovjetunie en de geslotenheid van deze machtskolos was in de optiek van vele west Europeanen bedreigend. De staalkaart van Russische staten die we nu kennen was stevig verenigd onder het communisme.

Ik was toentertijd bezig met het verzamelen van gitaarplaten, een logisch gevolg van het feit dat ik zelf speelde. Uiteraard kocht je eerst de platen van de bekenden (John Williams, Julian Bream, etc.), maar ik speurde ook de platenrekken af naar interessant onbekend materiaal. Zo stuitte ik bij de plaatselijke platenzaak op een gitaarplaat van het Melodia label, in die tijd het voornaamste Russische exportlabel.

Ik kocht de plaat uit nieuwsgierigheid, maar raakte een beetje teleurgesteld bij het luisteren. De Russische composities en de speelstijl kon je het best karakteriseren met de beginregel uit de roman Bint van Frans Bordewijk: Zijn denken was hoekig en nors.

Mijn mening over Oost-Europese gitaristen ende Russische in het bijzonder veranderde dramatisch door het horen van een aantal concerten en de diverse concoursen die ik op de Twentse en Nordhornse Gitaarfestivals meemaakten. Daar hoorde ik diverse spelers die op wereldniveau kunnen meedraaien en dat tegenwoordig ook doen.

Dat geldt ook voor de Wit-Russische gitarist Pavel Kukhta die ik voor het eerst hoorde toen hij het gitaarconcours van het Gitaar Festival Nordhorn 2011 won. Die prijs leverde hem een plaats op in de Maestro Series van de platenmaatschappij Samsong Productions met een fraaie CD als resultaat.

De CD bevat een interessante verzameling van voor het overgrote deel bekende stukken van Tarrega, Mertz, Aguado, Brouwer, Assad, Piazzolla en Dyens. Zijn nationale muziek was Pavel Kukhta echter niet vergeten, vandaar dat de CD begint met een kleine suite van Vladimir Zakharov.

Opvallend aan Kukhta’s speelstijl is precisie, verzorging, beheersing en balans. Daardoor komen een aantal stukken mooi transparant uit de verf. In sommige stukken lijkt de beheersing tot een beetje terughoudendheid te leiden, maar die is daarbij op de een of andere manier functioneel. Bij andere stukken (zoals Felecidade) gaan de remmen wat meer los, wat deze stukken weer heel goed doet.

Hoogtepunten van deze CD zijn wat mij betreft The Carnival of Venice (ik ben nu eenmaal een liefhebber van Mertz) met zijn humor, de drie stukken van Dyens waaronder het vrolijke Felecidad , de Fantasia Carioca  van Assad en de  Paisaje Cubano con Fiesta van Brouwer (hierbij gaat Kukhta lekker los). Let wel dat het begrip hoogtepunt relatief en persoonlijk is, want de kwaliteit van Kukhta’s spel is over de hele linie hoog!

Wat ik op deze CD duidelijk merkte is dat het spelen een aspect is en de opname een duidelijk tweede. De weg van gitarist naar microfoon en verderop in de keten de luidsprekers of koptelefoon van de luisteraar is een pad van subtiliteiten. Ik merkte dat ik een duidelijke persoonlijke smaak heb, ik hou van intieme, gedetailleerde en iets droge opnames, zeker als ik met koptelefoon luister. Bij een grotere afstandelijkheid of een grotere opnameruimte begin ik een beetje overzicht te verliezen. Dat komt ongetwijfeld omdat ik als speler er zelf lekker dicht bovenop zit en ook feedback nodig heb bij het spelen (ik werd helemaal gek van een gitaar die alleen maar naar voren projecteerde).

De opname op deze CD is behoorlijk ruimtelijk en plaatst de speler voor een aantal stukken op een zekere afstand die in mijn gehoor groter leek dan de afstand tussen publiek en bühne.  Bij snelle passages werd die afstand soms een nadeel, omdat de nagalm een tikkie interfereerde met de passages zelf waardoor het althans in mijn oren een stukje minder transparant werd. Vergelijk het met tremolo spelen in een kerkgebouw, dat is lastig te volgen.

Pavel Kukhta speelde op deze CD op een gitaar van de Australische bouwer Georges Ziatas, een instrument dat door een modern ontwerp (onder meer met carbonfiber bracing en een gebogen achterblad) een grote dynamiek en een krachtige respons heeft. Dat vraagt van de speler beheersing bij vooral de oudere 19e eeuwse muziek en biedt veel mogelijkheden bij de meer hedendaagse muziek. Kukhta weet op deze CD de gitaar over de hele breedte in dienst van de muziek te stellen.

Het CD booklet geeft informatie over de speler (ik lees een indrukwekkende staat van dienst), de gitaar en het platenlabel. Voor de componisten hebben we Internet!  Al met al is er op deze CD veel te genieten. Niet alleen voor de doorgewinterde gitaarluisteraar, maar ook voor degene die voor het eerst een gitaar CD afspeelt.  Aanbevelingswaardig! 

error: Content is protected !!
Scroll naar boven