Dit Rondo heeft een klassieke structuur: een herhalend thema met wat uitwerkingen en een mineur gedeelte. Het tempo is poco allegretto, maar het is leuk om te proberen een stevig tempo te spelen, maar wel zonder het beruchte naaimachine-effect! Ook hier verwijs ik graag naar de Mozart vertolkingen van Uchida op piano. Met die stijl hou je dit stuk interessant.