Een van de favorieten van mijn toenmalige fluitpartner was het Russische volksliedje Two Guitars (een oorspronkelijke titel, al dan niet in Russische karakters, was me helaas niet bekend). Ze had een partij voor fluit en piano, maar geen pianist.
Er zit dan niks anders op om een arrangement te proberen. Ik had toen nog geen computer om me te helpen, dus het werd langdurig proberen, noteren en gummen. Met dit arrangement zonder enige muziektheoretische achtergrond als resultaat. Wel, met zijn tweeën klonk het niet slecht! Het liedje heeft een Rondo-achtige structuur, een steeds (3x) herhaald leidthema met ertussenin diverse thema’s in verschillende tempo’s en uiteraard een steeds sneller lopende finale. Je kunt er leuk mee spelen!