Oefenen en Ergernis
Ook dit jaar oefen ik ijverig op het concoursrepertoire. Nieuw deze keer is dat ik onzekerder ben over het resultaat en daardoor regelmatig geërgerd raak over mijn voortgang. De ene dag speel ik de stukjes veel beter dan de andere, maar zelfs op de goede dagen denk ik weleens dat het nog steeds niet goed genoeg is voor een concours. Soms denk ik ook weleens: “waar is mijn motivatie?”
Dat maakt alles moeilijker dit jaar, ik ben te snel afgeleid. Als ik de laptop op zolder, mijn speelplek, aan heb staan, zit ik zo te surfen als het spelen even niet lukt. Als dat zo gaat, kan ik het ding het beste maar uit zetten, lijkt het!
Wat beter bleek te werken was een keertje heel langzaam spelen en daarna op gewoon tempo. Dan hou ik ook beter mijn rechterhandvingerzetting in de gaten. Maar al snel slaat het ongeduld weer toe.
Zou ik te veel nadruk op dat concours leggen?
Oefenen en voldoening
Gelukkig zijn er ook dagen dat ik de concoursstukken overtuigender kan brengen. Dan lukt het me zomaar om ze aardig te spelen zoals ik ze in gedachten heb. Dat geeft een veel beter gevoel dan ik soms heb op de matige dagen.
Wat is het verschil met de matige dagen? Concentratie, focus en een goed gevoel.
Ik heb dagen waarop ik intensief gewerkt heb, of vergaderingen met discussies die ik moeilijk vind, of gewoon onrustig ben. Dan merk ik vaak, dat mijn concentratie ’s avonds (dan speel ik door de week normaal) helemaal weg is. Maar soms voel ik ook een verbetenheid om het hoe dan ook goed te doen. Dat lijkt focus, maar eigenlijk is het afleiding.
Een goed gevoel is belangrijk. Dat merk ik als ik onrustig ben. Dan is dat gevoel er niet en concentreer ik me op de verkeerde dingen. De stemming van de gitaar, bijvoorbeeld, ik krijg haar dan niet goed gestemd, of het verloopt ogenschijnlijk iedere keer.
Normaal gesproken merk ik zulke blokkades minder, ik leg de gitaar dan weg (morgen weer een dag) of piel een beetje door. Maar met zo’n concours en een deadline om tevreden te zijn over mezelf komen die aspecten toch boven. De strijd tussen frustratie en voldoening.
Vandaar mijn eerdere vraag of een concours wel zo goed is voor iemand die speelt uit liefhebberij. Over twee weken weet ik het antwoord voor dit jaar!