Het stapje terug is nog geen twee stapjes vooruit geworden. Het lijkt net alsof je meer fouten gaat introduceren naarmate het moment naderbij komt. Ik heb een paar opnames gemaakt. De Minutova Sola willen nu goed lukken, maar opeens blijkt het stukje Mertz wat hardnekkiger.
De laatste repetitie op de gitaarles liep niet naar wens. Maar dat kwam niet zozeer door de stukken, ik had mijn gedachten er minder bij omdat ik wilde aankondigen met de les te stoppen na zes jaar bij dezelfde leraar. Waar je soms mee zit!
Een goede tip uit de les was wel om mijn aankondigingsverhaaltje iets in te korten. Ik heb het nu opgeschreven als steekwoordenlijstje en ben het gaan oefenen samen met de muziek en de opkomst op het toneel.
Daarbij heb ik even mijn speelplek op zolder verplaatst, zodat ik meer ruimte kreeg voor stem en snaren. Merkwaardigerwijs gold dat ook voor de stress onder het spelen. Dat een eenvoudige verplaatsing van de intimiteit van de studieplek naar een ruimere speelplek zo veel impact kan hebben.
Ik moet hierbij denken aan het advies van mijn oud-leraar Ed Westerik. “Kies verschillende plekken voor studeren/oefenen en spelen. Soms is een kwartslag draaien al voldoende.” Dat blijkt nu waarheid, op de een of andere manier verschilt mijn attitude tussen deze plekken. Goed het levert een paar extra markeringen in de partij op, waar ik rust moet nemen en ademhalen.
Mijn vrouw vroeg nog of dat verhaal bij die aankondiging echt nodig was. Wel, in een concourscontext misschien minder. Maar ik vind het leuk om het te doen, het focusseert me enigszins en het maakt alles meer een optreden dan een wedstrijdronde.
Nog twee dagen te gaan!