Na de wat mindere ervaringen bij het amateurconcours op het Twents Gitaarfestival besloot ik me tot Nordhorn te beperken. Ik ging in eerste instantie welgemoed van start.
Toch begon mijn concoursdrang langzaam te verslijten, ik kon me moeilijker tot een gedetailleerde voorbereiding zetten. Ik begon wat gemakkelijker te worden en te optimistisch over de ervaringsbijdrage van afgelopen concoursen.
Dat leidde uiteindelijk tot overconcentratie en black-out, een verloren race en vraagtekens of concoursen spelen nou echt mijn ding is.
Meer over deze ontwikkelingen lees je onder de onderwerpen in het menu!