De late negentiende eeuw gaf een vermindering van de belangstelling voor de klassieke gitaar te zien, de bloeitijd rond Giuliani, Sor, Aguado en Carulli liep op zijn eind. Toch bracht de periode daarna mooie muziek voort. Ik heb een paar voorbeelden op de band gezet.
De Verenigde Staten hadden in de negentiende eeuw een klassieke gitaarcultuur met strakke binding met de Europese, immigranten brachten veel van de tradities mee.
Twee voorbeelden daarvan zijn van de Amerikaanse componiste Carrie V. Hayden, de dochter van Winslow Hayden die redelijk bekend was in de States. Cambridge Gavotte is een ietwat boerse hommage aan het stadje Cambridge bij Boston, de Delight Polka klinkt ook echt als een volkse polka met banden met het studentenleven in Boston.
De Paraguayan Tango is een traditioneel en heel bekend thema, gezet voor gitaar. Ejercicio in G, tenslotte, is een stuk van Antionio Cano (1811-1897), een Spaanse chirurg die zijn scalpel inruilde voor de gitaar om gitarist/componist te worden.